Een zeer sfeervol verlichte kerk was het decor van een bijzondere gebeurtenis. Tijdens een verhalenvoorstelling, gespeeld door Theater Ithaka, werd in de Nicolaaskerk een kaarsenstandaard onthuld. Was de kerk enkele maanden eerder al een Van Oeckelenorgel rijker geworden, zaterdag werd er opnieuw een waardevol element aan het eeuwenoude interieur toegevoegd.

In het openingswoord werd gerefereerd aan een lange periode van stilte in de kerk. Sinds de oprichting van de Stichting Nicolaaskerk Oldenzijl in 2006 was de kerk regelmatig het toneel van muziek, theater, lezingen en exposities. Door onderhouds- en aardbevingsherstelwerkzaamheden en aansluitend het maar niet willen vlotten van de plaatsing van het orgel bleef het echter lang stil in de kerk. Met de voorstelling van zaterdagavond wordt echter een nieuwe periode van activiteiten ingeluid. Dat was dan direct ook wel een heel bijzondere uitvoering. Gaandeweg het optreden van Theater Ithaka, met verteller Baukje Fennema en zanger/gitarist Baukje van der Meer, werd een nieuwe aanwinst in het interieur onthuld, een kaarsenstandaard. Daarmee wordt aan de bezoekers van de Nicolaaskerk de gelegenheid gegeven om een kaars te branden, voor iets of voor iemand, in een omgeving die zich daar bij uitstek voor leent. De kaarsenstandaard is vormgegeven door ontwerper Wim Poppinga uit Amsterdam. Hij streeft ernaar om bij zijn ontwerpen het oorspronkelijke verhaal van een plek of een materiaal een nieuwe betekenis te geven of er een nieuwe betekenis aan toe te voegen. In dit ontwerp is hij er in geslaagd om zowel het verhaal van de Nicolaaskerk als het door hem gebruikte materiaal een extra dimensie mee te geven, met een robuust, eigentijds, maar tegelijkertijd ook tijdloos ontwerp. Een goed ontwerp kan echter niet zonder een goede uitvoering. Die is gevonden in het dorp zelf, bij Van der Maar Landbouwmechanisatie. Maurice en Mart Bakker hebben er voor gezorgd dat het ontwerp van Wim Poppinga zeer vakkundig werd gerealiseerd. Hún motivatie en drijfveer was om ín het dorp iets te creëren wat blijvende waarde heeft vóór het dorp, én voor de kerk. Theater Ithaka zorgde, omlijst door verhalen en muziek, voor de onthulling van de standaard. Bijzonder, omdat ze dit volledig in hun bestaande voorstelling ‘De Pelgrim’ hadden geïntegreerd. De levensverhalen uit ‘De Pelgrim’ sloten wonderwel aan bij de achterliggende gedachte van de kaarsentafel, ze stemden tot nadenken, tot even stilstaan, tot reflectie. Door het wegnemen van het alles verhullende kleed aan het begin werden in het halfduister van het koor van de kerk de contouren van de kaarsenstandaard al zichtbaar. Na eerst een enkele kaars werden er gaandeweg steeds meer kaarsen geplaatst en aangestoken. Aan Wim Poppinga, Maurice en Mart Bakker uiteindelijk de eer om de laatste drie kaarsen te ontsteken. Bij het slotlied van Theater Ithaka was de nieuwe aanwinst in al zijn glorie te bewonderen en was de ingebruikneming van de kaarsenstandaard een feit. Opnieuw een waardevolle toevoeging aan het interieur van de Nicolaaskerk. De namen van Wim Poppinga en van Van der Maar Landbouwmechanisatie zijn vanaf nu onlosmakelijk verbonden met de Nicolaaskerk. Wie dat met eigen ogen wil bekijken, of wellicht ook een kaars wil branden, kan dagelijks in de kerk terecht, de deur is open.

Bij de foto: (vanaf links) ontwerper Wim Poppinga en uitvoerders Maurice en Mart Bakker van Van der Maar Landbouwmechanisatie