Veel liefde bij concert CON PASIONES

Con Pasiones is Spaans voor: met passies. De groep deed zijn naam eer aan. Het was een en al liefde en passie wat de klok sloeg, tijdens het concert dat Con Pasiones gaf in de kerk van Oldenzijl. Reynold Blom (bariton), Janine Nijmeijer (mezzosopraan), Gea Passies sopraan) en Johanan Havinga (piano) namen een select publiek mee in de wereld van vogeltjes, bloemen en liefde. Veel liefde.

Het programma opende met een lied van Mozart Due pupille amabile, oftewel hoe iemand sterft van de liefde voor twee mooie oogjes. Maar liefde maakt ook blind, zoals bezongen in het Lied aus Ruy Blas van Felix Mendelssohn Bartholdy: "Je hoort de vogels niet meer zingen, want je stem is mooier. Je ziet de sterren niet meer stralen, want de sterren in je ogen schijnen mooier." De liefde maakt het soms heel erg bont. Bijvoorbeeld voor de molenaarsknecht uit Die Schöne Müllerin van Schubert, die als een rode draad door het zeer afwisselende programma liep. Hij wordt verliefd op de dochter van de molenaar, maar zij valt voor de charmes van een jager. De molenaarsknecht komt droevig aan zijn eind in de beek.

Solo
In het programma was ook ruimte voor een aantal pianosolo's. Havinga speelde een prelude uit Wohltemperiertes Klavier van Bach en een prelude van Rachmaninov met mooie, sterke baslijnen en fraai pedaalwerk. Daarnaast hoorde het publiek een prachtig uitgevoerde nocturne van Chopin. Havinga bleek ook een vaardig zanger. Samen met de andere leden van Con Pasiones, maar ook alleen, zichzelf begeleidend in The Vagabond van Vaughan Williams. Er werd gezongen en gespeeld in verschillende samenstellingen. Steeds werd de goede balans gevonden. De akoestiek van de kerk vereiste hier en daar wat lagere tempo's om te voorkomen dat klanken en woorden aan elkaar vast smolten. In een goede samenwerking tussen pianist en zangers lukte dat goed. De verbindende teksten van Passies waren hierbij steunend. Opvallend was Passies emotionele uitvoering van Nannas Lied van Kurt Weil. Het lied komt uit een eerder programma van Passies en Havinga en viel qua volheid en intonatie bijzonder mooi samen met de akoestiek van de kerk. Het theaterhart van Passies verloochende zich niet in het lied Suleika und Hatem van Fanny Mendelssohn Bartholdy, een gepassioneerde liefdesdialoog, gebaseerd op een tekst van Goethe. In de Pavane van Arbeau, een oude dans, ging het over de schoonheid van de geliefde, die iemand geheel en al van zijn stuk brengt. Het werd door de vier musici a capella gezongen. Dat gold ook voor het Hongaarse slotlied Tábortúznél van Bárdos Lajos. Passies: "Rond het kampvuur is iedereen verzonken in zijn eigen gedachten. In de verte klinkt een klok. Iedereen hoort hetzelfde. Vreemd toch, hoe muziek mensen met elkaar verbindt." De sonore bimbambomklanken aan het eind van het lied besloten een mooie avond, waarin muziek inderdaad de bindende factor was in een fraai, afwisselend en uitgebalanceerd programma.

 

terug naar overzicht