'Monsieur Debussy Et Madame Croche', Gea Passie en Johanan Havinga

Gea Passie en Johanan Havinga namen het publiek terug naar de jaren voor de eerste wereldoorlog. Passies vertelde, in de hoedanigheid van Madame Croche, het levensverhaal van Debussy, in een afwisselend programma waarin ruimte was voor zowel pianosolo, voor poëzie als voor zang.

Gea Passies zorgde niet alleen voor de verhaallijn, maar nam ook de zang voor haar rekening. Haar liedteksten zei ze eerst in het Nederlands, waardoor de Franse liedteksten met daaronder de muziek van Debussy vervolgens goed waren te volgen.
Debussy wilde, zo vertelde Gea Passies: "De muziek bevrijden van het ondraaglijke juk van de traditie. Als hij zijn werk eenmaal als geslaagd beschouwde, vond hij het niet nodig om diezelfde weg nog een keer te bewandelen. Het was een voortdurende zoektocht naar iets nieuws. Maar het publiek verzette zich in die tijd heftig zodra men probeerde het van zijn gezapigheid te verlossen." Dat was misschien destijds het geval, in Oldenzijl was daar geen sprake van.

Mooi waren de delen waarin piano en zang geheel hun eigen melodielijnen volgden. Moeilijk ook om te zingen. Maar Passies deed haar naam eer aan en bracht de liederen met veel gevoel en muzikaliteit. Havinga bleef stoïcijns in zijn rol van Monsieur Debussy, de man die het allemaal koud leek te laten. Zijn pianospel was allesbehalve stoïcijns. Gevoelig en met veel expressie vlogen zijn vingers over het hele klavier. Aan het einde van ieder stuk liet hij de laatste toon tot het allerlaatst klinken. Door dat wegsterven van de klank bleef de spanning van de muziek nog even hangen, voor het applaus klonk.
Monsieur Debussy zou er zijn schouders voor hebben opgetrokken: "Het mocht wat. Natuurlijk was het mooi. Maar men klapt toch ook niet voor de schoonheid van een zonsondergang?"

 

terug naar overzicht