Douwe Draaisma "Wat we over vergeten moeten weten"

Een kerk vol ervaringsdeskundigen, zo omschreef Douwe Draaisma zijn publiek tijdens zijn lezing met als titel Wat we over vergeten moeten weten. Vergeten is immers een dagelijks voorkomend fenomeen waar we allemaal mee te maken hebben. Wie kent niet het verschijnsel dat je iemand tegenkomt en denkt: 'Wie wás dat ook alweer.' Je weet dat je de persoon kent, maar kunt absoluut niet op de naam komen. Niets bijzonders, aldus Draaisma. We herkennen mensen namelijk niet alleen door hun gezichten, maar aan veel meer kenmerken en als die ontbreken, bijvoorbeeld doordat je iemand in een andere omgeving ontmoet, dan heeft het geheugen er moeite mee om de juiste naam tevoorschijn te halen.
Een eveneens veelvoorkomend probleem is het feit iemand anders, een collega bijvoorbeeld, wel uw idee heeft onthouden, maar vergeten is dat het úw idee is. Dit leidt vaak tot onbewust plagiaat en een hoop frustratie.
Wat ook regelmatig gebeurt, is dat het moeite kost onderscheid te maken tussen echte, eigen herinneringen en gerelateerde informatie uit een andere bron. We hebben dan de feiten onthouden, maar zijn de bron vergeten.

Toch heeft vergeten een duidelijke functie legde Draaisma uit. Wie de auto in het dorp heeft geparkeerd, moet nu, op dit moment, in deze situatie, onthouden waar deze staat. Maar het zou volstrekt onhandig zijn om je alle andere keren dat je je auto ergens hebt weggezet, nog te herinneren.
Ook het verschijnsel dat nieuwe beelden voor de oude schuiven, waardoor je de oude vergeet, heeft een doel. Op die manier blijft je informatie immers up-to-date.

Bewust dingen vergeten blijkt echter heel erg lastig, volgens Draaisma. Een vraag die in dit verband vaak gesteld wordt is of het wenselijk zou zijn een vergeettechniek te gebruiken als deze zou bestaan. Het antwoord daarop is toch vaak nee, want hoe pijnlijk ook, herinneringen zijn een bijdrage aan je identiteit en hebben een duidelijke signaalfunctie. Ze voorkomen (althans ze zouden kunnen voorkomen) dat je dezelfde fouten weer maakt.
'Niet kunnen vergeten is een verkapte zegen. Onthoud dat!!'. Met die woorden sloot Douwe Draaisma het eerste deel van de avond af.

Daarop begaf het publiek zich naar het naastgelegen dorpshuis, waar eerst een kop koffie werd gedronken en waar daarna de gelegenheid was tot het stellen van vragen aan Draaisma. Daar werd uitvoerig gebruik van gemaakt. Vragen over dromen, over déja vu, over hypnose, over de werking van het geheugen gaven Draaisma de gelegenheid zijn antwoorden te ondersteunen met diverse voorbeelden, die voor de toehoorders vaak heel herkenbaar waren en daarmee ook wel geruststellend.

 

terug naar overzicht