Zaterdag was de laatste dag van de feestelijke heropeningsmaand van de Nicolaaskerk. Het voltallige college van B&W was naar Oldenzijl gekomen om dit mee te vieren. Burgemeester Marijke van Beek roemde in haar toespraak twee zaken: het realiseren van de verbouwing zelf en het bijzondere heropeningsprogramma dat daar rondom heen georganiseerd was. Oldenzijl kan daarmee, aldus de burgemeester, als voorbeeld gezien worden voor andere projecten in de gemeente Eemsmond en daar buiten. Verder refereerde ze aan de bijzondere samenwerking die in dit project bestond tussen Vereniging Dorpsbelangen Oldenzijl, Het Hogeland College, OBS De Schutsluis en de Stichting Nicolaaskerk Oldenzijl. Ook dat is een voorbeeld dat navolging verdient. Burgemeester Van Beek nodigde afsluitend de partijen dan ook uit om in een gesprek de opgedane ervaringen te komen delen met B&W, zodat het college daaruit lessen kan trekken voor huidig en toekomstig beleid.

Daarna nam Marien Bügel het woord. Hij heeft als commissielid en architect een belangrijke rol gespeeld in o.a. de bouwkundige advisering. Hij gaf aan dat met de heropeningsperiode ook het zogenoemde Leaderproject wordt afgesloten. Het was mede door deze Europese subsidie dat de verbouwing mogelijk was. Hierin participeren tevens gemeente en provincie. Daarnaast droegen ook nog andere belangrijke subsidiegevers bij zoals de Rabobank, RWE en het Klugkistfonds. Maar, benadrukte Bügel, de grote zelfwerkzaamheid van diverse mensen en partijen is ook een heel belangrijke poot geweest onder het welslagen van deze onderneming. Mede hierdoor was het mogelijk dat het project binnen de tijd én binnen het budget kon worden afgerond. "Is de kerk nu klaar?", was de vraag die hij vervolgens voorlegde aan zijn publiek. Nee, gaf hij zelf het antwoord, er wordt al weer gewerkt aan verdere onderhoudsplannen voor de komende zeven, acht jaar. Een project dat eveneens op stapel staat is het vervangen van het huidige klankbord, 'een armzalig stuk triplex' zoals Bügel het schertsend noemde, door een historisch verantwoorde replica. Hij sloot zijn verhaal af met de wens dat kerken als de Nicolaaskerk, waarvan er nog zo'n 100 in onze provincie staan, niet hetzelfde lot zal zijn beschoren als vele kloosters en borgen in het verleden en dat ze hun plek zullen blijven behouden ter versterking van cultuur-historische en landschappelijke waarden.

Jan Veldman, cabaretier (en auteur) sloot vervolgens het programma in de kerk af. In een stijl die een beetje deed denken aan Hans Dorrestijn, dezelfde soort nuchtere, melancholieke, ietwat zwartgallige humor opende hij heel toepasselijk met 'Feestnummer'. Daarna nam hij het publiek mee naar de film Once upon a time in the west en maakte op aanschouwelijke wijze duidelijk dat wat in die film gebeurt met de prachtige mondharmonicamuziek van Ennio Morricone, (de themamuziek spelen met geboeide handen) écht niet kan. Hoe hij zelf vervolgens met de handen op de rug wél een nummer wist te spelen, mag opmerkelijk genoemd worden.

Een gezellige borrel in het Dorpshuis, dat in deze periode ook zo'n belangrijke rol gespeeld heeft, sloot het officiële gedeelte af. Bewoners, Vrienden en bestuur kregen daarna een maaltijd aangeboden. Tijdens het eten werd het eindspel gespeeld van een kwartetspel dat voor inwoners van Oldenzijl als een rode draad door de heropeningsperiode heen liep en dat een impact bleek te hebben vergelijkbaar met de voetbalplaatjesrage. De avond en daarmee de heropening werd definitief afgesloten met een groot slotfeest, waar de band Weima & van der Werf voor de muziek zorgde. Dat was het sluitstuk van een bijzondere periode in Oldenzijl, waarin de kerk weliswaar centraal stond, maar waarin het onderliggende thema Verbinding en verbinden eigenlijk de hoofdrol speelde.